W jakim czasie można ująć błędnie wydrukowane paragony i ewidencję zwrotów na podstawie paragonu
Zwrot towarów (których sprzedaż została zaewidencjonowana za pomocą kasy fiskalnej) ujmuje się w odrębnej ewidencji i dla celów podatku dochodowego wykazuje w dacie wykazania zwrotu w tej ewidencji.
Zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29.04.2019 r. w sprawie kas rejestrujących zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości albo części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:
1) datę sprzedaży;
2) nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3) termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4) wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wysokość podatku należnego – w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5) zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wysokość podatku należnego – w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6) dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7) protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
Zgodnie z art. 14 ust. 1m ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.
W przypadku wystąpienia oczywistej pomyłki podatnik dokonuje niezwłocznej jej korekty poprzez ujęcie w odrębnej ewidencji:
• błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego),
• krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego dokumentującego sprzedaż, przy której nastąpiła oczywista pomyłka.
Ponadto podatnik zobowiązany jest do ponownego zaewidencjonowania przy zastosowaniu kasy sprzedaży, ale już w prawidłowej wysokości.
Zasady dokonywania korekty obrotu w związku z popełnieniem tzw. oczywistych pomyłek zostały uregulowane w § 3 ust. 4 i 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas.
Ewentualną korektę przychodu należy wykazać w dacie wykazania pierwotnego przychodu (jeżeli korekta jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką).
Należy dodać, że organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych uznają, że w przypadku zaewidencjonowania w kasie fiskalnej sprzedaży towaru z zawyżoną stawką VAT, która jest udokumentowana paragonem (w przypadku sprzedaży dla osób prywatnych), korekta VAT nie może być dokonana, jeśli podatnik nie zamierza zwrócić nienależnie pobranego podatku nabywcom. W takiej sytuacji ciężar podatku VAT z tytułu sprzedaży został przeniesiony na ostatecznego konsumenta (osoby fizyczne), w związku z tym zwrot zapłaconego VAT na rzecz podatnika, który nie poniósł ekonomicznego ciężaru tego podatku, oznaczałby nieuzasadnione przysporzenie podatnika ze strony Skarbu Państwa.
Zdaniem organów podatkowych, jeśli podatnik nie zamierza zwracać nienależnie pobranego podatku nabywcom, to nie może on też skorygować zawyżonej stawki VAT.
Podobne stanowisko wyraził WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 23 lutego 2017 r. (sygn. akt I SA/Po 1063/16). Stanowisko to zostało utrzymane przez NSA, do którego podatnik złożył skargę kasacyjną, w wyroku z dnia 17 czerwca 2019 r. (sygn. akt I FSK 912/17). Również w wyroku wyrok NSA z 17 kwietnia 2019 r. (sygn. akt. I FSK 589/17) Sąd określił, że podatnik nie dostanie zwrotu nadpłaty VAT, wynikającej z zawyżenia stawki podatku, jeżeli nie zwróci różnicy w stawkach ostatecznemu nabywcy, czyli konsumentowi.
